Silva rerum w jednej osobie, czyli filozof Jan Kurowicki na literackiej ścieżce
Słowa kluczowe
Abstrakt
Tekst analizuje rolę wierszy w budowie monodramu Jana Kurowickiego Pan Kepler raczy umierać. Stanowi inspirację do refleksji nad sposobem, w jaki przeczytane przejawia się w napisanym. Próbuje odnieść kategorię sylwiczności do sylwetki intelektualnej twórcy. Pokazuje Pana Keplera raczącego umierać jako punkt zwrotny w twórczości Jana Kurowickiego. Podejmuje trud określenia interferencji tego monodramu z różnymi polami aktywności twórczej autora.
Bibliografia
Borek P., Adama Ziemianina „Okrawki” jako struktura sylwiczna, [w:] W obliczu cudów wszechświata…: studia o twórczości Adama Ziemianina, red. P. Borek, M. Karwala, R. Mazurkiewicz, Kraków 2020.
[Google Scholar]
Borek P., Józef Baran jako diarysta, [w:] Literackie kosmografie Józefa Barana, red. P. Borek, M. Karwala, R. Mazurkiewicz, Kraków 2018.
[Google Scholar]
Faron B., „Silva rerum” Józefa Barana, [w:] B. Faron, Pokłosie. O literaturze i kulturze współczesnej, Kraków 2017.
[Google Scholar]
Hull Z., Filozofia i literatura w poszukiwaniu prawdy o człowieku, [w:] Kultura jako problem filozofii. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Janowi Kurowickiemu, red. T. Borys, A. Płachciak, Wrocław 2013.
[Google Scholar]
Karwala M., Kraków „dał mi skrzydła”, [w:] Poeci Krakowa. Antologia, wstęp i wyb. M. Karwala, Kraków 2018.
[Google Scholar]
Kopa D., Horyzont końca Johannesa K., [w:] Motyw śmierci w dziełach kultury – ujęcie literaturoznawcze i kulturoznawcze, red. K. Maciąg, J. Jędrzejewska, t. 1, Lublin 2021.
[Google Scholar]
Kopa D., Ostatnia odsłona rzeczywistości Jana K., „Nowa Krytyka” 2018 (XLI).
[Google Scholar]
Kurowicki J., Człowiek i sytuacje ludzkie. Szkice o pisarstwie XX wieku, Wrocław 1970.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Dzień powszedni wyobraźni albo o ułomności zdrowego rozsądku w poznaniu poetyckim, Warszawa 1976.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Figury i maski w praktykach ideologicznych, Warszawa 2013.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Figury wyobraźni XX wieku (wykłady o literaturze z perspektywy filozofii kultury), Toruń 2001.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Idealna biblioteka. Poradnik konesera, Zielona Góra 1996.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Literatura w społeczeństwie, Warszawa 1987.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Migotanie osobności, Szczecin 2014.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Nieszczelny konkret, Kraków 2013.
[Google Scholar]
Kurowicki J., O pożytku ze zła wspólnego. (Okruchy niepoprawności), Warszawa 2015.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Pan Kepler raczy umierać, Zielona Góra 1997.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Pochwała dystansu. Eseje i czytanki o Salonie Kultury i codzienności, Warszawa 2000.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Przypowieści, Wrocław 1974.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Widok na koniec świata, Wrocław 2002.
[Google Scholar]
Kurowicki J., Zepsuta bajka, Łódź 2007.
[Google Scholar]
Mikołajczak M., Zmagania z autorytetem, czyli „ars moriendi” według Jana K., [w:] Zbliżenia. Studia i szkice poświęcone literaturze lubuskiej, Zielona Góra 2011.
[Google Scholar]
Płuciennik J., Sylwiczność nasza powszechna i metakognicja, „Teksty Drugie” 2012, nr 6.
[Google Scholar]
Waśkiewicz A.K., Kurowicki, [w:] J. Kurowicki, Migotanie osobności, Szczecin 2014.
[Google Scholar]
Waśkiewicz A.K., Posłowie, [w:] J. Kurowicki, Widok na koniec świata, Wrocław 2002.
[Google Scholar]
Podgląd
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Kategorie
Prawa autorskie & Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (a). Co do zasady – autorzy, niebędący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, zachowują prawa autorskie, w tym prawa wydawnicze do artykułów, bez żadnych ograniczeń.
Prawa autorskie (b). Co do zasady – autorzy, będący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, nie zachowują praw autorskich, w tym praw wydawniczych do artykułów. W takich przypadkach właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Zielonogórski.
