Zdziczenie obyczajów pośmiertnych Bolesława Leśmiana jako dramat-synteza
Słowa kluczowe
Abstrakt
Zdziczenie obyczajów pośmiertnych od lat jest obecne w badaniach twórczości Bolesława Leśmiana, jednak dopiero w 2014 roku ukazała się pierwsza przygotowana na podstawie rękopisów edycja utworu w opracowaniu Dariusza Pachockiego. Wydarzenie to skłania do podjęcia kolejnych prób analizy i interpretacji dzieła. Utwór zawiera tematy, motywy oraz ujęcia znane z liryki, ballad i dramatów mimicznych Leśmiana, jak odgrywanie życia w zaświatach, miłosny trójkąt, natura, mgła, mrok, nieobecność Boga. Nawroty pewnych elementów wskazują na ważną w światopoglądzie Leśmiana problematykę antropologiczną i ontologiczną.
Bibliografia
LITERATURA CYTOWANA
Bibliografia podmiotowa
Leśmian B., Poezje, wstęp i oprac. J. Trznadel, Warszawa 1994.
[Google Scholar]
Leśmian B., Poezje wybrane, oprac. J. Trznadel, Wrocław 1974.
[Google Scholar]
Leśmian B., Poezje zebrane, oprac. A. Madyda, Toruń 1993.
[Google Scholar]
Leśmian B., Poezje zebrane, oprac. J. Trznadel, Warszawa 2010.
[Google Scholar]
Leśmian B., Skrzypek opętany, oprac. R. H. Stone, Warszawa 1985.
[Google Scholar]
Leśmian B., Szkice literackie, zebrał i oprac. J. Trznadel, Warszawa 2011.
[Google Scholar]
Leśmian B., Utwory dramatyczne. Listy, zebrał i oprac. J. Trznadel, Warszawa 2012.
[Google Scholar]
Leśmian B., Zdziczenie obyczajów pośmiertnych, odczytanie z rękopisu, oprac. i posłowie D. Pachocki, Lublin 2014.
[Google Scholar]
Leśmian B., Zdziczenie obyczajów pośmiertnych, przepisał i podał do druku A. Janta, „Oficyna Poetów” 1968, nr 2.
[Google Scholar]
Bibliografia przedmiotowa
Bartnikowski M., Trzy postacie sceniczne w śmiertelnym upojeniu („Zdziczenie obyczajów pośmiertnych” Bolesława Leśmiana wobec modernistycznego teatru śmierci), „Przegląd Humanistyczny” 2002, nr 1.
[Google Scholar]
Boyé E., Dialogi akademickie – w niepojętej zieloności. Rozmowa z Bolesławem Leśmianem, „Pion” 1934, nr 23.
[Google Scholar]
Czabanowska-Wróbel A., Poezja Leopolda Staffa i Bolesława Leśmiana w kręgu modernizmu, Kraków 2009.
[Google Scholar]
Fazan K., Projekty intymnego teatru śmierci. Wyspiański, Leśmian, Kantor, Kraków 2009.
[Google Scholar]
Gralewicz-Wolny I., Drobiażdżki i omieciny. O rozproszeniu ciała w poezji Bolesława Leśmiana, [w:] Miniatura i mikrologia literacka, red. A. Nawarecki, t. 1, Katowice 2000.
[Google Scholar]
Kołosowska B., Kanon na trzy głosy. O „Zdziczeniu obyczajów pośmiertnych”, „Ruch Literacki” 2008, z. 4-5.
[Google Scholar]
Kokoszka M., W zwierciadle słów. O „Zdziczeniu obyczajów pośmiertnych”, [w:] M. Kokoszka, G. Gała, Świat poza płotem, Katowice 2004.
[Google Scholar]
Markowski M.P., Polska literatura nowoczesna. Leśmian, Schulz, Witkacy, Kraków 2007.
[Google Scholar]
Pachocki D., Utwór, który nie istnieje, [w:] B. Leśmian, Zdziczenie obyczajów pośmiertnych, odczytanie z rękopisu, opracowanie i posłowie D. Pachocki, Lublin 2014.
[Google Scholar]
Różyc-Molenda J., O fenomenologii kawałkowania, [w:] Miniatura i mikrologia literacka, red. A. Nawarecki, t. 1, Katowice 2000.
[Google Scholar]
Rymkiewicz J.M., Leśmian. Encyklopedia, Warszawa 2001.
[Google Scholar]
Stala M., Trzy nieskończoności: o poezji Adama Mickiewicza, Bolesława Leśmiana i Czesława Miłosza, Kraków 2001.
[Google Scholar]
Szpakowska M., Klechdy cmentarne Leśmiana, „Dialog” 1984, nr 1.
[Google Scholar]
Trznadel J., Leśmianowski teatr duchów (odnalezione arcydzieło), [w:] B. Leśmian, Zdziczenie obyczajów pośmiertnych, wstęp, krytyczne oprac. tekstu i przypisy edytorskie J. Trznadel, Kraków 1998.
[Google Scholar]
Trznadel J., Twórczość Leśmiana. (Próba przekroju), Warszawa 1964.
[Google Scholar]
Wawryk J., Od mitu zdegradowanego do zielonego misterium w twórczości Bolesława Leśmiana, „Scripta Humana”, t. 1: Interpretacje i reinterpretacje, red. D. Kulczycka, M. Mikołajczak, Zielona Góra 2013.
[Google Scholar]
Wojda D., Scenariusze fantazmatyczne Bolesława Leśmiana, „Świat Tekstów. Rocznik Słupski” 2011, nr 9.
[Google Scholar]
Podgląd
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Kategorie
Prawa autorskie & Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (a). Co do zasady – autorzy, niebędący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, zachowują prawa autorskie, w tym prawa wydawnicze do artykułów, bez żadnych ograniczeń.
Prawa autorskie (b). Co do zasady – autorzy, będący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, nie zachowują praw autorskich, w tym praw wydawniczych do artykułów. W takich przypadkach właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Zielonogórski.
