Książę Radziwiłł Karol Stanisław „Panie Kochanku” w twórczości Zygmunta Krasińskiego i innych romantyków. Dylematy edytora i historyka literatury
Słowa kluczowe
Abstrakt
Treścią artykułu jest obecność motywu Karola Radziwiłła „Panie Kochanku” w polskiej literaturze romantycznej, w szczególności zaś w twórczości Zygmunta Krasińskiego. Autorka omawia wydania jego powiastki, zastanawia się nad ich wartością edytorską i artystyczną, snuje refleksje na temat domniemanych źródeł wiedzy młodego poety na temat ekscentrycznego magnata. Zastanawia się, czy Krasiński mógł znać historię od Mickiewicza, który z kolei przyjaźnił się z Henrykiem Rzewuskim, opowiadającym gawędy tak o Radziwille, jak i jego nieodżałowanym przyjacielu – Włodkowicu. Osobnym wątkiem dyskursu jest refleksja samego Mickiewicza na temat owych dwóch niegdysiejszych Sarmatów.
Bibliografia
LITERATURA CYTOWANA
Janion M., Żmigrodzka M., Romantyzm i historia, Warszawa 1978.
[Google Scholar]
Kleiner J., Zygmunt Krasiński. Dzieje myśli, t. I-II, Lwów 1912.
[Google Scholar]
Krasiński Z., Dzieła literackie, wybrał, notami i uwagami opatrzył Paweł Hertz, t. I, Warszawa 1973.
[Google Scholar]
Krasiński Z., Dzieła, t. IV, pod red. Leona Piwińskiego, z przedmową prof. Manfreda Kridla, Warszawa 1931.
[Google Scholar]
Krasiński Z., Listy. Wybór, opracował Z. Sudolski, BN I nr 282, Wrocław i in. 1997.
[Google Scholar]
Krasiński Z., Pisma Zygmunta Krasińskiego, wydał, objaśnił i wstępami poprzedził Józef Kallenbach, t. I, Warszawa [1922].
[Google Scholar]
Krasiński Z., Pisma Zygmunta Krasińskiego. Wydanie Jubileuszowe, t. I, Utwory młodzieńcze (1825-1832), z portretem autora, [opracował Jan Czubek], Kraków, G. Gebethner i Spółka, Warszawa Gebethner i Wolf 1912.
[Google Scholar]
Krasiński. W stulecie śmierci, Warszawa 1960.
[Google Scholar]
Litwornia A., Rzym Mickiewicza. Poeta nad Tybrem 1829-1831, Warszawa 2005.
[Google Scholar]
Maciejewski M., „Choć Radziwiłł, Alem człowiek…” Gawęda romantyczna prozą, Kraków 1985.
[Google Scholar]
Mickiewicz A., Dzieła, t. IV, Pan Tadeusz, Warszawa 1995.
[Google Scholar]
Mickiewicz A., Dzieła, t. VI, Pisma filomackie. Pisma polityczne z lat 1832-1834, Warszawa 2000.
[Google Scholar]
Mickiewicz A., Dzieła, t. VIII, Literatura słowiańska, Warszawa 1997.
[Google Scholar]
Mickiewicz A., Dzieła, t. X, Literatura słowiańska, Kurs trzeci, Warszawa 1998.
[Google Scholar]
Mickiewicz A., Dzieła, t. XV, Listy, Warszawa 2003.
[Google Scholar]
Norwid C., Pisma wszystkie, zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J.W. Gomulicki, t. IX, Warszawa 1971.
[Google Scholar]
Rzewuski H., Listopad, wstęp i opracowanie J. Tazbir, Kraków 2000, s. 150-151.
[Google Scholar]
Rzewuski H., Pamiątki Soplicy, Pamiątki JPana Seweryna Soplicy cześnika parnawskiego, Warszawa 1997.
[Google Scholar]
Strzyżewski M., Dzieła literackie Zygmunta Krasińskiego. Nowe wydanie krytyczne (założenia ogólne – metodyka pracy – cel edycji, „Sztuka Edycji” 2/2012, s. 5-9.
[Google Scholar]
Sudolski Z., Krasiński. Opowieść biograficzna, Warszawa 1997.
[Google Scholar]
Sudolski Z., Mickiewicz. Opowieść biograficzna, Warszawa 1995.
[Google Scholar]
Żmigrodzka M., Karmazyn, palestrant i wiek XIX [ w:] H. Rzewuski, Pamiątki Soplicy, oprac. Z. Lewinówna, Warszawa 1961, s. 5-32.
[Google Scholar]
Podgląd
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Kategorie
Prawa autorskie & Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (a). Co do zasady – autorzy, niebędący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, zachowują prawa autorskie, w tym prawa wydawnicze do artykułów, bez żadnych ograniczeń.
Prawa autorskie (b). Co do zasady – autorzy, będący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, nie zachowują praw autorskich, w tym praw wydawniczych do artykułów. W takich przypadkach właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Zielonogórski.
