Przeszłość – teraźniejszość – przyszłość, kai eleutheria – kai aletheia – kai agathon, Platon – Nicola Chiaromonte – Wojciech Karpiński (ontologiczno-aksjologiczne trójkąty)
Słowa kluczowe
Abstrakt
W artykule analizuję aspekty ontologiczne i aksjologiczne w twórczości Nicoli Chiaromontego i Wojciecha Karpińskiego w kontekście rozważań matematycznych Platona. Matematyka dla greckiego filozofa stanowiła pomoc w interpretacji rzeczywistości, wartości i zagadnień na temat bytu. Spotkanie z kulturą i filozofią grecką skłania włoskiego myśliciela i polskiego pisarza do kontemplacji nad arche i wartościami takimi jak wolność, prawda, dobro i piękno.
Bibliografia
LITERATURA CYTOWANA
Albert K., O Platońskim pojęciu filozofii, przeł. J. Drewnowski, Warszawa 1991.
[Google Scholar]
Assmann A., Cultural Memory and Western Civilization. Functions, Media, Archives, Cambridge 2011.
[Google Scholar]
Berger G., Phénoménologie du temps et prospective, Paris 1964.
[Google Scholar]
Chiaromonte N., Co pozostaje. Notesy 19551971, wyb., przekł., posłowie S. Kasprzysiak, wstęp W. Karpiński, Warszawa 2001.
[Google Scholar]
Chiaromonte N., Notatki, wyb. i posłowie W. Karpiński, przeł. S. Kasprzysiak, Gdańsk 2015.
[Google Scholar]
Dembiński B., Późna nauka Platona. Związki ontologii i matematyki, Katowice 2003.
[Google Scholar]
Goff Le J., Historia i pamięć, przeł. A. Gronowska, J. Stryjczyk, Warszawa 2007.
[Google Scholar]
Goody J., Mémoire et apprentissage dans les sociétés avec et sans écriture: la transmission du Bagre, „L’Homme” 1977, t. 17.
[Google Scholar]
Halbwachs M., Społeczne ramy pamięci, przeł. i wstęp M. Król, Warszawa 2008.
[Google Scholar]
Hegel G.W., Wykłady o estetyce, przeł. J. Grabowski, A. Landman, Warszawa 1964-1967.
[Google Scholar]
Janet P., L’evolution de la mémoire et de la notion du temps. Compterendu intégral des conférences d’aprés les notes sténographiques, Paris 1928.
[Google Scholar]
Jordan Z., O matematycznych podstawach systemu Platona, Poznań 1937.
[Google Scholar]
Karpiński W., Szkice sekretne, Warszawa 2017.
[Google Scholar]
Karpiński W., Twarze, Warszawa 2012.
[Google Scholar]
Maryniarczyk A., W poszukiwaniu źródeł prawdy, „Człowiek w Kulturze” 2000, nr 13.
[Google Scholar]
Platon, Fajdros,przeł. W. Witwicki, Warszawa 1958.
[Google Scholar]
Platon, Fedon, przeł. W. Witwicki, Kęty 2002.
[Google Scholar]
Platon, Fileb, przeł. W. Witwicki, Kęty 2002.
[Google Scholar]
Platon, Menon, przeł. W. Witwicki, Warszawa 1935.
[Google Scholar]
Platon, Państwo, przeł. W. Witwicki, Kęty 1997.
[Google Scholar]
Platon, Timajos, przeł. P. Siwek, Warszawa 1986.
[Google Scholar]
Ricoeur P., Pamięć, historia, zapomnienie, przeł. J. Margański, Kraków 2006.
[Google Scholar]
Tomasz z Akwinu, De Veritate. O prawdzie, przeł. A. Białek, Lublin 1999.
[Google Scholar]
Wal J., Kultura dialogu, Kraków 2012.
[Google Scholar]
Żak D., Teoria malarstwa abstrakcyjnego a Platońska koncepcja sztuki, „Podstawy Edukacji. Zrównoważony Rozwój” 2016, nr 9.
[Google Scholar]
Podgląd
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Kategorie
Prawa autorskie & Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (a). Co do zasady – autorzy, niebędący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, zachowują prawa autorskie, w tym prawa wydawnicze do artykułów, bez żadnych ograniczeń.
Prawa autorskie (b). Co do zasady – autorzy, będący pracownikami Uniwersytetu Zielonogórskiego, nie zachowują praw autorskich, w tym praw wydawniczych do artykułów. W takich przypadkach właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Zielonogórski.
